Şifre/Pass: birruyaicinagit
Bu yapımda dinlediğiniz eserler, Etnomüzîkolog Christian Poche ve fotoğrafçı-ses teknisyeni Jochen Wenzel tarafından yapılan bir saha gezisinde 1972'de Kuzey Suriye ve Lübnan'da kaydedilmiştir. Kayıtlar, daha çok Halep, Afrin, Beyrut şehirlerinde ve Türkiye sınırı yakınındaki Kafar-Safra köyünde toplanmıştır. Ekli notlar, o zamandan bu yana çeşitli vesilelerle Avrupa'yı gezen, Amsterdam, Berlin ve Paris'te konserler veren müzisyenlerle yapılan çeşitli görüşmelerin ardından yazılmıştır.
01. Necma Cembeli BINEFŞE Meydan Saz: Mihemed Eli Teco Tembür: Seîd Hesen (Bu, Cembelî Axaye Mîre Hakkari'nin, Binefşe Keça Faris Beg'e kara sevdasının öyküsüdür. Çok sayıda beklenmeyen gelişme yaşanan bu öyküde, ya şarkı söylenmekte ya da yalnızca bir enstrüman çalınmaktadır. Parça, iki tanburun birbiri ardına doğaçlaması ile icra edilir. Bu tamburlardan biri daha büyük olup, daha derin bir ses vermekte ve meydan sazı diye anılmaktadır. Diğeri ise daha küçüktür ve yüksek perdelidir. Seîd Hesen tarafından çalınmaktadır. Bu doğaçlama tipik Kürt müziğidir. Makamı, melodik-ritmik biçimde sonuçlanacak şekilde gelişir.)
02. MEWALA REQSE(1) İki zurna ve tabi 1. Zurna: Hemo Hesen Reşo2. Zurna: Mihemed Bhmed ReşoTabi (çift başlı davul): Husen Mihemed Reşo (Açık hava festivalleri, düğün ve çeşitli vesilelerle yapılan gündüz gösterilerinin bir örneği, burada profesyonel köy müzisyenleri tarafından çalınmaktadır. Enstrümanın tonunda büyük bir taşıma gücü vardır ve sesi öyle yüksektir ki, zurna çalanların çoğu yavaş yavaş sağır olurlar. Mewal, "ölçüsüz şarkı" anlamına gelen bir kelimedir.'Reqs, bununla birlikte yapılan danslara verilen isimdir. Zurnacılar, genellikle dört beş saat aralıksız zurna çalarlar. Zurna çalarken nefes almalarını sağlayan özel bir teknik kullanırlar. Bu müziğin karakteristik bir özelliği de baş nota dönüşleridir.)
03.MEVVALA REQSE (2) 1. Pik: Henan Ehmed Naşir2. Pik: Henan Ehmed Naşir Dümbelek: Husân Henan NaşirZil: Husân Ehmed Ebdo (Bu parçadaki makam gelişiminin formu, önceki parçaya benzerdir. Fakat, sunum şekli, belli bir gece müziği türü arz eder. Pik, küçük ağızlıklı flüttür. Nakarat kısmı olarak çalınan dümbelek, üzeri koyun veya tavşan derisi ile kaplı iki küçük kilden, orkestra davulundan oluşmaktadır. Zil, göçmen Kürtler arasında kullanılan bakır zillerdir.)
04. LO DELAL ŞIRÎN HEYAT Solist: Seîd Hesen Tembûr: Seîd HesenMeydan Saz: Mihemed EK Teco (Mihemed ElîTeco, meydan sazıyla pes ses vermektedir. Burada ozan, Sirîn Heyat adlı bir kadının hikayesini seslendirmektedir. Bir genç adam bu kadınla ilgili bir rüya görmüştür ve bir sabah o kadınla karşılaşır. Bu şarkı, Kurmancî diyalektinde söylenmiş olup, gırtlaktan gelen aksanıyla, Cizrawî veya Mezopotamyalı olarak bilinen stilin iyi bir örneğidir. Tam olarak Irak Kürtlerine özgü bir türdür.)
5. SER HEWA (Seîd Yûsuf tarafından tamburla çalınmaktadır. Ser Hewa ifadesi, Kürtler için, Arap taksiminden farklı olarak, yalın olmayan bir doğaçlamayı ifade etmektedir. Ser Hewa'nın temel aldığı halk melodileri, Le le Fatime (genç bir kız olan Fatima'ya çağrı), Bave Seyre (Seyre'nin Babası), Salihe Omerî (aşiretin adı), Seva Haciye (genç kızın adı)'dır. Bu süslemeli stil, büyük virtüöze aittir.)
